Μια αμερÏŒληπτη άποψη του ορθοπεδικοσ

Η με την γυρνάει τον χρÏŒνο προς τα πίσω, χαρίζοντας μια καλή ποιÏŒτητα ζωής, με την δυνατÏŒτητα και αθλητικÏŽν δραστηριοτήτων, ÏŒπως τένις, γκολφ, κολύμπι, ποδήλατο, τρέξιμο, χορÏŒ κλπ. Οι ασθενείς, που για κάποιο λÏŒγο καθυστερούσαν να υποβληθούν σε χειρουργείο ή είχαν χειρουργηθεί στο άλλο με άλλη τεχνική, είναι συνήθως οι καλύτεροι διαφημιστές της .


Η Σκολίωση αποτελεί παραμÏŒρφωση της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ) με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση και τη στροφή των σπονδύλων. Συχνά το βασικÏŒ πρÏŒβλημα που προκύπτει μπορεί να είναι μÏŒνο το αισθητικÏŒ (εφÏŒσον η ΣΣ δεν είναι ευθεία αλλά σαν S ή C) αλλά σε βαριές μορφές μπορεί να υπάρχουν επιπτÏŽσεις στο καρδιοαναπνευστικÏŒ σύστημα ή και στο νωτιαίο μυελÏŒ.

Συνηθέστερη μορφή σκολίωσης είναι η η οποία μπορεί να είναι ιδιοπαθής (στο 80% των περιπτÏŽσεων) άγνωστης αιτιολογίας συγγενής (που οφείλεται σε σκελετικές ανωμαλίες των σπονδύλων) άλλες σπανιÏŒτερες μορφές (νευρομυική κτλ) Η σκολίωση μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Η εφηβική ιδιοπαθής σκολίωση συμβαίνει μετά την ηλικία των 10 ετÏŽν και είναι ο πιο συχνÏŒς τύπος - ορθοπεδικοσ.

Η ιδιοπαθής σκολίωση είναι κατά κανÏŒνα ασυμπτωματική γι’αυτÏŒ συχνά διαφεύγει της προσοχής στα αρχικά στάδια. Η πρωτοπαθής σκολίωση είναι δύσκαμπτη, συνοδεύεται απÏŒ στροφή των σπονδύλων και δεν διορθÏŽνεται απÏŒ τον ασθενή. Άλλη μορφή σκολίωσης είναι η η οποία μπορεί να είναι αντισταθμιστική (λÏŒγω ανισοσκελίας οπÏŒτε η κλίση της ΣΣ αντισταθμίζει την κλίση της λεκάνης) ανταλγική (λÏŒγω πÏŒνου στη ΣΣ) άλλες σπανιÏŒτερες μορφές χαρακτηριστικÏŒ της δευτεροπαθούς σκολίωσης είναι ÏŒτι δεν υπάρχει στροφή των σπονδύλων οι καμπύλες είναι κινητές και ÏŒταν εξαλειφθεί η αιτία που την προκαλεί η ΣΣ αποκαθίσταται πλήρως.

Μια κριτική του ορθοπεδικοσ

Η κακή στάση στο διάβασμα ή οι βαριές σχολικές τσάντες δεν φαίνεται ÏŒτι παίζουν ρÏŒλο. ΠιθανÏŒν να ευθύνονται κληρονομικοί, ορμονικοί, μηχανικοί και διατροφικοί παράγοντες. ÎŒλα τα παιδιά πρέπει να εξετάζονται απÏŒ ορθοπαιδικÏŒ κατά τη διάρκεια της σκελετικής ανάπτυξης. Τα σημεία της σκολίωσης είναι: ασυμμετρία ωμοπλατÏŽν ασυμμετρία λεκάνης δερματική πτυχή στην οσφυική χÏŽρα (μέση) κατά τη δοκιμασία επίκυψης υπάρχει ύβος (προπέτεια) στην εικÏŒνα φαίνεται η ασυμμετρία των ωμοπλατÏŽν, η δερματική πτυχή και ο ύβος κατά την επίκυψη.

Η θεραπεία διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Συντηρητική αγωγή (σε γενικές γραμμές ÏŒταν η γωνία σκολίωσης είναι μικρÏŒτερη απÏŒ 50ο ) Σε γωνίες

ΤÏŽρα έχει σχεδÏŒν εξολοκλήρου αντικατασταθεί απÏŒ τον κηδεμÏŒνα τύπου Boston που αφήνει ελεύθερο το άνω τμήμα της ΣΣ Γενικά η χρήση κηδεμÏŒνων ελέγξτε εδÏŽ δεν βελτιÏŽνει τη σκολίωση αλλά μάλλον συγκρατεί την επιδείνωση και γίνεται μέχρι την σκελετική ωρίμανση. Χειρουργική αγωγή εφαρμÏŒζεται σε γωνίες> 40-50ο και περισσÏŒτερες πληροφορίες ÏŒταν υπάρχει ακÏŒμη σκελετική ανάπτυξη ή ÏŒταν εξελίσσεται με ταχύ ρυθμÏŒ και ανάλογα με την ηλικία.


«Παγωμένος ÏŽμος» είναι ένας ÏŒρος που περιγράφει μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται κατά κύριο λÏŒγο απÏŒ επÏŽδυνη δυσκαμψία. Ο ασθενής παρατηρεί απÏŽλεια του εύρους κίνησης σε περισσÏŒτερες απÏŒ μια κατεύθυνση. Ο ιατρικÏŒς ÏŒρος για τον παγωμένο ÏŽμο είναι η συμφυτική θυλακίτιδα, και περιγράφει μια φλεγμονÏŽδη πάθηση που προσβάλλει ολÏŒκληρο το πέταλο των στροφέων και τον υποκείμενο θύλακο της άρθρωσης οδηγÏŽντας σε ρίκνωση των ιστÏŽν και προσκÏŒλληση του θυλάκου σε παρακείμενους ιστούς (π.χ - ορθοπεδικοσ.

Ο απÏŒλυτος οδηγÏŒς για το ορθοπεδικοσ

Το αποτέλεσμα είναι να πονάει ο ασθενής και να μη μπορεί να εκτελέσει απλές ασκήσεις της καθημερινÏŒτητάς του. ΕικÏŒνα :Ο θύλακος του φυσιολογικού ÏŽμου είναι χαλαρÏŒς, έτσι ÏŽστε να επιτρέπεται στον ÏŽμο να μπορεί να κινηθεί προς κάθε κατεύθυνση (αριστερά). Με την ανάπτυξη της συμφυτικής θυλακίτιδας ο ερεθισμÏŒς και η φλεγμονή οδηγεί σε ρίκνωση του θυλάκου.Η φυσιολογική κίνηση του ÏŽμου ποικίλει σε μεγάλο βαθμÏŒ και ορισμένοι άνθρωποι παρουσιάζουν μεγαλύτερη χαλαρÏŒτητα των αρθρÏŽσεÏŽν τους απÏŒ άλλους εντÏŒς του φυσιολογικού εύρους κίνησης ΕικÏŒνα :Η φυσιολογική εμβιομηχανική του ÏŽμου επιτρέπει ένα μεγάλο εύρος κίνησης σε ÏŒλες τις κατευθύνσεις (αριστερά).

Στην πρωτοπαθή μορφή περιλαμβάνεται ο ιδιοπαθής «παγωμένος ÏŽμος» (χωρίς γνωστή αιτία) ενÏŽ οι δευτεροπαθείς μορφές περιλαμβάνουν τον σακχαρÏŽδη διαβήτη, τον τραυματισμÏŒ και τις χειρουργικές επεμβάσεις. Παρά τις διαφορές, που θα περιγραφούν παρακάτω, ÏŒλες οι παραλλαγές του παγωμένου ÏŽμου συνεπάγονται κάποιο βαθμÏŒ φλεγμονής της άρθρωσης (θυλακίτιδα) και αυτÏŒ οδηγεί σε ανάπτυξη ουλÏŽδους ιστού, συμφύσεων, και τελικά, ρίκνωσης του θυλάκου.

Τέλος, η προσβολή του ενÏŒς ÏŽμου αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής και του άλλου.ΕικÏŒνα :Στον φυσιολογικÏŒ ÏŽμο (αριστερά) οι σύνδεσμοι και ο θύλακος είναι λεπτοί και λευκοί. Στον παγωμένο ÏŽμο (δεξιά) ο αρθρικÏŒς θύλακος εμφανίζεται ερυθρÏŒς και οιδηματÏŽδης λÏŒγω της φλεγμονÏŽδους αντίδρασης.Στην περίπτωση της ιδιοπαθούς συμφυτικής θυλακίτιδας έχουν περιγραφεί τρεις φάσεις.


«ο ÏŽμος αρχίζει να παγÏŽνει» (Σταθεροποίηση) Μείωση του πÏŒνου συνοδευÏŒμενη απÏŒ μεγάλη δυσκαμψία. Ο ÏŽμος δεν απάγεται και δεν κάνει στροφή. «παγωμένος ÏŽμος» (Αποκατάσταση) Χαρακτηρίζεται απÏŒ σταδιακή βελτίωση της κίνησης και μείωση του πÏŒνου. «απÏŒψυξη του ÏŽμου»Η χρονική διάρκεια και των τριÏŽν σταδίων μπορεί να κυμανθεί απÏŒ 4 με 20 ορθοπεδικοσ μήνες.

Δείκτες στο ορθοπεδικοσ που πρέπει να γνωρίζετε

Συγκεκριμένα, ορισμένοι ασθενείς συνεχίζουν να έχουν έντονο πÏŒνο ακÏŒμη και ÏŒταν ο ÏŽμος γίνεται ιδιαίτερα δύσκαμπτος.Η διάγνωση του παγωμένου ÏŽμου είναι δύσκολη και συχνά η πάθηση υποδιαγιγνÏŽσκεται (χάνεται) απÏŒ τον ΟρθοπαιδικÏŒ ο οποίος έχει την τάση να συνδέει τον πÏŒνο του ÏŽμου με την παθολογία του τενÏŒντιου στροφικού πετάλου του ÏŽμου.


Στη συνέχεια, ακολουθεί μείωση του εύρους κίνησης, ενÏŽ μερικές φορές συστήνεται χειρουργική επέμβαση για τενοντίτιδα ή ρήξη του στροφικού πετάλου επιδεινÏŽνοντας την υπάρχουσα συμπτωματολογία. Ο ασθενής, ÏŒπως προαναφέρθηκε, παρουσιάζει μια επÏŽδυνη μείωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης. Στις περισσÏŒτερες περιπτÏŽσεις, είναι καλÏŒ να ληφθεί μια ακτινογραφία για να επιβεβαιωθεί ÏŒτι ο πÏŒνος και η απÏŽλεια της κίνησης δεν οφείλεται σε αρθριτικές αλλοιÏŽσεις.


Εάν ο ασθενής περιγράφει σταδιακή απÏŽλεια της κίνησης χωρίς τραύμα, ο ΟρθοπαιδικÏŒς οφείλει να υποψιαστεί τη πιθανÏŒτητα του παγωμένου ÏŽμου. Ο ακτινολογικÏŒς έλεγχος θα αποκλείσει την οστεοαρθρίτιδα, ωστÏŒσο αυτÏŒ είναι ένα πιθανÏŒ αίτιο εάν ο ασθενής σημειÏŽνει μÏŒνο μια σύντομη περίοδο δυσκαμψίας. Ο ασθενής μπορεί να παρατηρήσει απÏŽλεια κίνησης μετά απÏŒ χειρουργική επέμβαση στον ÏŽμο.

 

Κορυφαία ορθοπεδικοσ μυστικά

Ορθοπαιδική είναι η ιατρική ειδικÏŒτητα που μελετά και θεραπεύει τις παθήσεις και τραυματικές κακÏŽσεις του μυοσκελετικού συστήματος μετά των εξαρτημάτων του. Ο πλήρης ÏŒρος είναι Ορθοπαιδική Χειρουργική και Τραυματολογία. Η Ελλάδα διαθέτει πάνω απÏŒ 1500 ορθοπεδικούς, εκπροσωπούμενους απÏŒ την Ελληνική Εταιρεία Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυματολογίας με έτος ιδρύσεως 1949. Χάρις στη ραγδαία εξέλιξη της επιστημονικής έρευνας και της τεχνολογίας, η Ορθοπεδική απέκτησε τεράστιο ÏŒγκο γνÏŽσεων.


Έτσι, ανεπισήμως έχουμε υποειδικÏŒτητες πλέον της Ορθοπεδικής με τα εξής αντικείμενα: Ορθοπεδική Χειρουργική της Σπονδυλικής στήλης Ορθοπεδική Χειρουργική των Παίδων (Παιδοορθοπεδική) Ορθοπεδική Χειρουργική Άκρας ΧειρÏŒς (Μικροχειρουργική) Ορθοπεδική Χειρουργική Ώμου Ορθοπεδική Χειρουργική ΑγκÏŽνος Ορθοπεδική Χειρουργική Ισχίου Ορθοπεδική Χειρουργική ΓÏŒνατος Ορθοπεδική Χειρουργική Ποδοκνημικής και ΠοδÏŒς Αρθροσκοπική Χειρουργική Ορθοπεδική των ΜεταβολικÏŽν Νοσημάτων Ορθοπεδική Νευρολογία Ορθοπεδική Χειρουργική των ΜυοσκελετικÏŽν ÎŒγκων Ορθοπεδική Χειρουργική με εφαρμογές Πληροφορικής και Ρομποτικής (βλέπε ΙατρικÏŒ λογισμικÏŒ) Ορθοπεδική Τεχνολογία Εμφυτευμάτων, ορθοπεδικÏŽν προθέσεων και εξωσκελετικÏŽν αναπηριÏŽν.


* Η δημιουργία της λέξης: Αρχικά ÏŒταν ιδρύθηκε η ιατρική ειδικÏŒτητα αυτή απÏŒ τον Γάλλο χειρουργÏŒ Nicolas Andry, το έτος 1741, σκοπÏŒς της ήταν η θεραπεία των πολεμικÏŽν τραυμάτων και αναπηριÏŽν αλλά και η αποκατάσταση των αναπηριÏŽν των παιδιÏŽν κυρίως απÏŒ πολιομυελίτιδα και νευρολογικές παραλύσεις. Ο Nicolas Andry, φιλέλληνας ων, συνέθεσε τη γαλλική λέξη orthopédie απÏŒ το "ΟΡΘΟΣ" και "ΠΑΙΔΙΟΝ" (ÏŒπως γράφει ρητά στην εισαγωγή του βιβλίου του) και ÏŒχι απÏŒ το οποιαδήποτε ρίζα -πεδ- (δάπεδο, πέδιλο, τροχοπέδηση, επιδαπέδιος αντισφαίρισις, κλπ)..

Ο μεγαλύτερος οδηγÏŒς για ορθοπεδικοσ

Έτσι η λέξη μεταφέρθηκε λανθασμένα απÏŒ τα Γαλλικά ως «ορθοπεδική» ως αντιδάνειο και οι γλωσσολÏŒγοι μας, αγνοÏŽντας το βιβλίο του Nicolas Andry, θεÏŽρησαν λανθασμένα ÏŒτι γράφεται με e προερχÏŒμενη απÏŒ το "ΟΡΘΩΝΩ ΕΙΣ ΤΟ ΠΕΔΟΝ" (στήνω ÏŒρθιο τον ανάπηρο στο δάπεδο). Ο καθηγ. ΘεÏŒδωρος Γαροφαλίδης γράφει: «το έτος 1741 ο Γάλλος καθηγητής ΝικÏŒλας Ανδρύ είναι ο πατήρ της λέξεως ορθοπεδική, ην σχηματίζει εκ του ελληνικού ορθÏŽς και παιδίον.


Είναι φανερÏŒν ÏŒτι τελικά επεκράτησεν ο ÏŒρος ορθοπεδικÏŒς (με ε) ÏŒπου μαρτυρείται απÏŒ το έτος 1898 εν Ελλάδι" . * Το ιστορικÏŒ της αλλαγής: Μέχρι το έτος 1995 δεν υπήρχε ιδιαίτερο πρÏŒβλημα γραφής της λέξης Ορθοπεδική στην Ελλάδα. Σε λεξικά, βιβλία, άρθρα, ταμπέλες, κάρτες, έντυπα, παντού η λέξη γραφÏŒταν «Ορθοπεδική».

Στην ξένη βιβλιογραφία υπήρχαν και υπάρχουν ακÏŒμα δύο γραφές, διÏŒτι, άλλοτε ακολουθήθηκε η γαλλική γραφή, και άλλοτε προτιμήθηκε περισσÏŒτερη προσέγγιση προς την αρχαία ελληνική ρίζα. Στα αγγλικά η λέξη Orthopedics αποδίδεται άλλοτε με e και άλλοτε με ae: orthopaedic - pedic; orthopedics - paedics; orthopaedy, -pedy. ορθοπεδικοσ. Η γραφή ae αποδίδει τον αρχαίο δίφθογγο αι.

Οι βασικές αρχές του ορθοπεδικοσ

Στα βρετανικά αγγλικά προτιμούν τη γραφή με ae, στα αμερικανικά αγγλικά προτιμούν τη γραφή με e. Τα βρετανικά συγγράμματα κατά κανÏŒνα γράφουν orthopaedics, ÏŒπως π.χ. το βιβλίο του Graham Appley: «System of Orthopaedics and Fractures» . Στα αμερικανικά συγγράμματα έχουμε και τις δύο γραφές. ορθοπεδικοσ. Αναφέρονται μερικά παραδείγματα: Campbell’s: «Operative Orthopaedics» (Εκδοση Mosby, Νew York 1988),, Tachdjian: «Pediatric Orthopedics» (έκδοση Saunders, USA 1990),, Harry Skinner: «Current Orthopedics», Εκδοση Appletton και Lange, USA 1996, και AOOS «Update: Οrthopaedics, USA, 1987» .


Στα ιταλικά γράφεται με e: ortopedia, αφού έτσι κι αλλιÏŽς δεν θα μπορούσε να ελέγξτε εδÏŽ γραφτεί με ae, γιατί τÏŒτε θα διαβαζÏŒταν και [ae]. (Πετρούνιας, 1996). ορθοπεδικοσ. To έτος 1995 μετά απÏŒ ερωτήματα ξένων καθηγητÏŽν στον Έλληνα καθηγητή ΠαναγιÏŽτη Σουκάκο, σχετικά με τη σωστή ορθογραφία της λέξης στις ξένες γλÏŽσσες, αυτÏŒς μετέφερε το ερÏŽτημα διά της Ελληνικής Εταιρείας Ορθοπαιδικής Χειρουργικής και Τραυματολογίας (ΕΕΧΟΤ) σε τρεις καθηγητές γλωσσολογίας (ΜπαμπινιÏŽτης, Πετρούνιας και ορθοπεδικοσ Χρηστίδης).

Μετά απÏŒ αυτÏŒ το θέμα τέθηκε σε ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση της ΕΕΧΟΤ ÏŒπου υπερψηφίστηκε η γραφή Ορθοπαιδική. ↑ Graham Appley και Louis Solomon, "System of Orthopaedics and Fractures", Churchill Livingstone, London , New York, 1993 Nicholas Andry (1658-1742), «Traité d’orthopédie ου l’art de prevenir et corriger dans les enfants les difformités du corps» («Πραγματεία περί ορθοπαιδίας ή η τέχνη της προλήψεως και θεραπείας των σωματικÏŽν δυσπλασιÏŽν στα παιδιά») Εγκυκλοπαίδεια Ήλιος: Ορθοπεδική ΘεÏŒδωρος Γαροφαλίδης, Ορθοπεδική, εκδÏŒσεις Παρισιάνος, Αθήναι 1969 ΓεÏŽργιος Χαρτοφυλακίδης: Επίτομη Ορθοπεδική, ΕκδÏŒσεις Παρισιάνος, Αθήνα 1981 ΠαναγιÏŽτης Συμεωνίδης: Ορθοπεδική, Θεσσαλονίκη, University Studio Press, 1984 Campbell’s: «Operative Orthopaedics», Εκδοση Mosby, Νew York 1988 Tachdjian: «Pediatric Orthopedics», έκδοση Saunders, USA 1990 Harry Skinner: «Current Orthopedics», Εκδοση Appletton και Lange, USA 1996 AOOS «Update: Οrthopaedics, USA, 1987» ΠεριοδικÏŒ ΕΕΧΟΤ: Ορθοπεδική ή Ορθοπεδική; Οι απÏŒψεις των καθηγητÏŽν γλωσσολογίας.Τεύχος 3, 1996 Σαράντος, Κωνσταντίνος.

Μη γνωστά Στοιχεία για το ορθοπεδικοσ

Συµπερασµατικά µπορεί να λεχθεί ÏŒτι το θέµα δεν είναι ποιο απÏŒ τα δύο ονÏŒµατα είναι ετυµολογικά σωστÏŒ ή ποιο καλύπτει περισσÏŒτερο το αντικείµενο της Ορθοπαιδικής σήµερα. Το θέµα είναι και η απÏŒφαση της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ορθοπαιδικής και Τραυµατολογίας να γράψει το ÏŒνοµα «Ορθοπαιδική» µε αι, και κατά συνέπεια την αλλαγή του ΟρθοπεδικÏŒς σε ΟρθοπαιδικÏŒς, δεν σηµαίνει αλλαγή ονÏŒµατος, αλλά ÏŒπως το πρωτοσχηµÎ¬τισε ο καθηγητής N .




Θα ήταν τραγικÏŒ ένας καθηγητής απÏŒ άλλη χÏŽρα να περισσÏŒτερες πληροφορίες δίνει πριν απÏŒ 260 χρÏŒνια ελληνικÏŒ ÏŒνοµα σε ένα καινούργιο κλάδο της ιατρικής τιµÏŽντας την ελληνική γλÏŽσσα ÏŒταν δεν υπήρχε ελληνικÏŒ κράτος, το ÏŒνοµα αυτÏŒ να γίνεται αποδεκτÏŒ απÏŒ τις Ορθοπαιδικές Εταιρείες ÏŒλου σχεδÏŒν του κÏŒσµου και η Ελληνική Ορθοπαιδική Εταιρεία να απεµπολεί την τιµÎ® αλλάζοντας µÏŒνο αυτή το ÏŒνοµα.“ Θεσσαλονίκη, Δεκέµβριος 2002 Παν.


Συµεωνίδης Καθηγητής – ΑκαδηµαÏŠκÏŒς (ΑΜ) ΠρÏŒεδρος του Κολεγίου Ελλήνων ΟρθοπαιδικÏŽν ΧειρουργÏŽν .

5 Συμβουλές για το ορθοπεδικοσ που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σήμερα

Copyright © 2017 ΓεÏŽργιος Κυρ. Καρυδάκης, MD, All Rights Reserved.

Σημείωση: Το κείμενο που ακολουθεί ειναι γραμμένο σε απλή γλωσσα με σκοπÏŒ την πληροφÏŒρηση ασθενÏŽν για ιατρικά θέματα. Οι ιατρικοί ÏŒροι αποδίδονται και στα Αγγλικά για ευκολÏŒτερη αναζήτηση με λέξεις/κλειδιά στο διαδίκτυο Η οσφυαλγία είναι πÏŒνος που εμφανίζεται χαμηλά στην μέση και είναι με απÏŒσταση το συχνÏŒτερο ορθοπαιδικÏŒ πρÏŒβλημα. ΣχεδÏŒν ÏŒλοι οι άνθρωποι θα υποφέρουν απÏŒ οσφυαλγία σε κάποια στιγμή της ζωής τους.


Ο πÏŒνος της οσφυαλγίας δεν οφείλεται πάντα στα ίδια αίτια και διαφέρει πολύ ÏŒσον αφορά την έντασή και διαρκειά του απÏŒ την μια περίπτωση στην άλλη. Η οσφυÏŠκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (ΟΜΣΣ - lumbar spine) αποτελείται απÏŒ 5 σπονδύλους τους οποίους ονομάζουμε Ο1 (ÏŒμικρον ένα - L1 lumbar one) έως και Ο5 (L5) (απÏŒ πάνω προς τα κάτω).

 

Μη γνωστές Λεπτομέρειες ορθοπεδικοσ

Η με την γυρνάει τον χρÏŒνο προς τα πίσω, χαρίζοντας μια καλή ποιÏŒτητα ζωής, με την δυνατÏŒτητα και αθλητικÏŽν δραστηριοτήτων, ÏŒπως τένις, γκολφ, κολύμπι, ποδήλατο, τρέξιμο, χορÏŒ κλπ. Οι ασθενείς, που για κάποιο λÏŒγο καθυστερούσαν να υποβληθούν σε χειρουργείο ή είχαν χειρουργηθεί στο άλλο με άλλη τεχνική, είναι συνήθως οι καλύτεροι διαφημιστές της .


Η Σκολίωση αποτελεί παραμÏŒρφωση της σπονδυλικής στήλης (ΣΣ) με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση και τη στροφή των σπονδύλων. Συχνά το βασικÏŒ πρÏŒβλημα που προκύπτει μπορεί να είναι μÏŒνο το αισθητικÏŒ (εφÏŒσον η ΣΣ δεν είναι ευθεία αλλά σαν S ή C) αλλά σε βαριές μορφές μπορεί να υπάρχουν επιπτÏŽσεις στο καρδιοαναπνευστικÏŒ σύστημα ή και στο νωτιαίο μυελÏŒ.

Συνηθέστερη μορφή σκολίωσης είναι η η οποία μπορεί να είναι ιδιοπαθής (στο 80% των περιπτÏŽσεων) άγνωστης αιτιολογίας συγγενής (που οφείλεται σε σκελετικές ανωμαλίες των σπονδύλων) άλλες σπανιÏŒτερες μορφές (νευρομυική κτλ) Η σκολίωση μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Η εφηβική ιδιοπαθής σκολίωση συμβαίνει μετά την ηλικία των 10 ετÏŽν και είναι ο πιο συχνÏŒς τύπος - ορθοπεδικοσ.

Η ιδιοπαθής σκολίωση είναι κατά κανÏŒνα ασυμπτωματική γι’αυτÏŒ συχνά διαφεύγει της προσοχής στα αρχικά στάδια. Η πρωτοπαθής σκολίωση είναι δύσκαμπτη, συνοδεύεται απÏŒ στροφή των σπονδύλων και δεν διορθÏŽνεται απÏŒ τον ασθενή. Άλλη μορφή σκολίωσης είναι η η οποία μπορεί να είναι αντισταθμιστική (λÏŒγω ανισοσκελίας οπÏŒτε η κλίση της ΣΣ αντισταθμίζει την κλίση της λεκάνης) ανταλγική (λÏŒγω πÏŒνου στη ΣΣ) άλλες σπανιÏŒτερες μορφές χαρακτηριστικÏŒ της δευτεροπαθούς σκολίωσης είναι ÏŒτι δεν υπάρχει στροφή των σπονδύλων οι καμπύλες είναι κινητές και ÏŒταν εξαλειφθεί η αιτία που την προκαλεί η ΣΣ αποκαθίσταται πλήρως.

ορθοπεδικοσ Δεν είναι πια μυστήριο

Η κακή στάση στο διάβασμα ή οι βαριές σχολικές τσάντες δεν φαίνεται ÏŒτι παίζουν ρÏŒλο. ΠιθανÏŒν να ευθύνονται κληρονομικοί, ορμονικοί, μηχανικοί και διατροφικοί παράγοντες. ÎŒλα τα παιδιά πρέπει να εξετάζονται απÏŒ ορθοπαιδικÏŒ κατά τη διάρκεια της σκελετικής ανάπτυξης. Τα σημεία της σκολίωσης είναι: ασυμμετρία ωμοπλατÏŽν ασυμμετρία λεκάνης δερματική πτυχή στην οσφυική χÏŽρα (μέση) κατά τη δοκιμασία επίκυψης υπάρχει ύβος (προπέτεια) στην εικÏŒνα φαίνεται η ασυμμετρία των ωμοπλατÏŽν, η δερματική πτυχή και ο ύβος κατά την επίκυψη.

Η θεραπεία διακρίνεται σε συντηρητική και χειρουργική. Συντηρητική αγωγή (σε γενικές γραμμές ÏŒταν η γωνία σκολίωσης είναι μικρÏŒτερη απÏŒ 50ο ) Σε γωνίες

ΤÏŽρα έχει σχεδÏŒν εξολοκλήρου αντικατασταθεί απÏŒ τον κηδεμÏŒνα τύπου Boston που αφήνει ελεύθερο το άνω τμήμα της ΣΣ Γενικά η χρήση κηδεμÏŒνων δεν βελτιÏŽνει τη σκολίωση αλλά μάλλον συγκρατεί την επιδείνωση και γίνεται μέχρι την σκελετική ωρίμανση. Χειρουργική αγωγή εφαρμÏŒζεται σε γωνίες> 40-50ο και ÏŒταν υπάρχει ακÏŒμη σκελετική ανάπτυξη ή ÏŒταν εξελίσσεται με ταχύ ρυθμÏŒ και ανάλογα με την ηλικία.


«Παγωμένος ÏŽμος» είναι ένας ÏŒρος που περιγράφει μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται κατά κύριο λÏŒγο απÏŒ επÏŽδυνη δυσκαμψία. Ο ασθενής παρατηρεί απÏŽλεια του εύρους κίνησης σε περισσÏŒτερες απÏŒ μια κατεύθυνση. Ο ιατρικÏŒς ÏŒρος για τον παγωμένο ÏŽμο είναι η συμφυτική θυλακίτιδα, και περιγράφει μια φλεγμονÏŽδη πάθηση που προσβάλλει ολÏŒκληρο το πέταλο των στροφέων και τον υποκείμενο θύλακο της άρθρωσης οδηγÏŽντας σε ρίκνωση των ιστÏŽν και προσκÏŒλληση του θυλάκου σε παρακείμενους ιστούς (π.χ - ορθοπεδικοσ.

ΠÏŒσα πρέπει να περιμένετε να πληρÏŽσετε για ένα καλÏŒ ορθοπεδικοσ

Το αποτέλεσμα είναι να πονάει ο ασθενής και να μη μπορεί να εκτελέσει απλές ασκήσεις της καθημερινÏŒτητάς του. ΕικÏŒνα :Ο θύλακος του φυσιολογικού ÏŽμου είναι χαλαρÏŒς, έτσι ÏŽστε να επιτρέπεται στον ÏŽμο να μπορεί να κινηθεί προς κάθε κατεύθυνση (αριστερά). Με την ανάπτυξη της συμφυτικής θυλακίτιδας ο ερεθισμÏŒς και η φλεγμονή οδηγεί σε ρίκνωση του θυλάκου.Η φυσιολογική κίνηση του ÏŽμου ποικίλει σε μεγάλο βαθμÏŒ και ορισμένοι άνθρωποι λάβετε περισσÏŒτερες πληροφορίες παρουσιάζουν μεγαλύτερη χαλαρÏŒτητα των αρθρÏŽσεÏŽν τους απÏŒ άλλους εντÏŒς του φυσιολογικού εύρους κίνησης ΕικÏŒνα :Η φυσιολογική εμβιομηχανική του ÏŽμου επιτρέπει ένα μεγάλο εύρος κίνησης σε ÏŒλες τις κατευθύνσεις (αριστερά).

Στην πρωτοπαθή μορφή περιλαμβάνεται ο ιδιοπαθής «παγωμένος ÏŽμος» (χωρίς γνωστή αιτία) ενÏŽ οι δευτεροπαθείς μορφές περιλαμβάνουν τον σακχαρÏŽδη διαβήτη, τον τραυματισμÏŒ και τις χειρουργικές επεμβάσεις. Παρά τις διαφορές, που θα περιγραφούν παρακάτω, ÏŒλες οι παραλλαγές Διαβάστε περισσÏŒτερα του παγωμένου ÏŽμου συνεπάγονται κάποιο βαθμÏŒ φλεγμονής της άρθρωσης (θυλακίτιδα) και αυτÏŒ οδηγεί σε ανάπτυξη ουλÏŽδους ιστού, συμφύσεων, και τελικά, ρίκνωσης του θυλάκου.

Τέλος, η προσβολή του ενÏŒς ÏŽμου αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής και του άλλου.ΕικÏŒνα :Στον φυσιολογικÏŒ ÏŽμο (αριστερά) οι σύνδεσμοι και ο θύλακος είναι λεπτοί και λευκοί. Στον παγωμένο ÏŽμο (δεξιά) ο αρθρικÏŒς θύλακος εμφανίζεται ερυθρÏŒς και οιδηματÏŽδης λÏŒγω της φλεγμονÏŽδους αντίδρασης.Στην περίπτωση της ιδιοπαθούς συμφυτικής θυλακίτιδας έχουν περιγραφεί τρεις φάσεις.


«ο ÏŽμος αρχίζει να παγÏŽνει» (Σταθεροποίηση) Μείωση του πÏŒνου συνοδευÏŒμενη απÏŒ μεγάλη δυσκαμψία. Ο ÏŽμος δεν απάγεται και δεν κάνει στροφή. «παγωμένος ÏŽμος» (Αποκατάσταση) Χαρακτηρίζεται απÏŒ σταδιακή βελτίωση της κίνησης και μείωση του πÏŒνου. «απÏŒψυξη του ÏŽμου»Η χρονική διάρκεια και των τριÏŽν σταδίων μπορεί να κυμανθεί απÏŒ 4 με 20 μήνες.

5 Συμβουλές για το ορθοπεδικοσ που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σήμερα

Συγκεκριμένα, ορισμένοι ασθενείς συνεχίζουν να έχουν έντονο πÏŒνο ακÏŒμη και ÏŒταν ο ÏŽμος γίνεται ιδιαίτερα δύσκαμπτος.Η διάγνωση ελέγξτε εδÏŽ του παγωμένου ÏŽμου είναι δύσκολη και συχνά η πάθηση υποδιαγιγνÏŽσκεται (χάνεται) απÏŒ τον ΟρθοπαιδικÏŒ ο οποίος έχει την τάση να συνδέει τον πÏŒνο του ÏŽμου με την παθολογία του τενÏŒντιου στροφικού πετάλου του ÏŽμου.


Στη συνέχεια, ακολουθεί μείωση του εύρους κίνησης, ενÏŽ μερικές φορές συστήνεται χειρουργική επέμβαση για τενοντίτιδα ή ρήξη του στροφικού πετάλου επιδεινÏŽνοντας την υπάρχουσα συμπτωματολογία. Ο ασθενής, ÏŒπως προαναφέρθηκε, παρουσιάζει μια επÏŽδυνη μείωση του εύρους κίνησης της άρθρωσης. Στις περισσÏŒτερες περιπτÏŽσεις, είναι καλÏŒ να ληφθεί μια ακτινογραφία για να επιβεβαιωθεί ÏŒτι ο πÏŒνος και η απÏŽλεια της κίνησης δεν οφείλεται σε αρθριτικές αλλοιÏŽσεις.


Εάν ο ασθενής περιγράφει σταδιακή απÏŽλεια της κίνησης χωρίς τραύμα, ο ΟρθοπαιδικÏŒς οφείλει να υποψιαστεί τη πιθανÏŒτητα του παγωμένου ÏŽμου. Ο ακτινολογικÏŒς έλεγχος θα αποκλείσει την οστεοαρθρίτιδα, ωστÏŒσο αυτÏŒ είναι ένα πιθανÏŒ αίτιο εάν ο ασθενής σημειÏŽνει μÏŒνο μια σύντομη περίοδο δυσκαμψίας. Ο ασθενής μπορεί να παρατηρήσει απÏŽλεια κίνησης μετά απÏŒ χειρουργική επέμβαση στον ÏŽμο.